Deaflympics

De Deaflympische Spelen zijn een internationaal sportevenement voor dove en slechthorende atleten. Zowel de Zomer- als de Winterspelen vinden elke vier jaren plaats, in het jaar na de reguliere Olympische Spelen. Het belangrijkste verschil tussen de Deaflympische en de reguliere Olympische Spelen is dat de deelnemers aan de Deaflympics een gehoortest van 55dB gehoorverlies of meer aan het beste oor moeten afleggen om in aanmerking te komen voor deelname. De Deaflympics bieden dove atleten niet alleen de mogelijkheid om hun sportieve talenten wereldwijd te tonen, maar versterken ook hun mondiale identiteit doordat ze contact leggen met dove en slechthorende mensen uit verschillende landen en culturen. 

We passen niet in de Paralympische Spelen omdat we een andere soort handicap ervaren in de sport.”

Jorn Rijckaert - Ex-deaflympiër zwemmen

Ondanks dat de Deaflympics een prestigieus evenement zijn binnen de wereldwijde dovengemeenschap, is er helaas weinig begrip en erkenning voor in België. In 2002 werd de Deaflympics zelfs geschrapt van het topsportdecreet door de Vlaamse minister van Sport, waardoor alleen de Olympische en Paralympische Spelen nog worden vermeld. Verschillende factoren spelen hierin waarschijnlijk een rol, zoals een beperkt bewustzijn over de Deaflympische Spelen en de waarde ervan. Dit gebrek aan erkenning resulteert in minder subsidiesteun voor Deaflympische atleten. Bovendien is er beperkte media-aandacht voor dit evenement. Bekijk de video waarin Klaas Coninx, een voormalig voetballer bij de Belgian Deaf Devils, deze problematiek bespreekt en de impact die het heeft op dove atleten belicht.

Wist Je Dat?

De Deaflympics werden voor het eerst gehouden in 1924 in Parijs? Destijds stonden ze bekend als de ‘Stille Spelen’ en namen negen Europese landen deel. Het idee om een internationaal sportevenement exclusief voor dove en slechthorende atleten te organiseren, kwam voort uit de motivatie om te bewijzen dat dove mensen meer talenten bezaten dan destijds werd gedacht in de samenleving. De geestelijk vader van Deaflympics, Eugène Rubens-Alcais, zelf doof en voorzitter van de Franse dovensportfederatie, kreeg destijds steun van Antoine Dresse, een jonge dove Belg. Sindsdien is België, samen met Frankrijk, het enige land dat aan alle edities van de Deaflympische Spelen heeft deelgenomen.